माझ्या मनातलं...!!!

कितीही फेसबुक, व्हाट्सअप, ट्विटर या सोशल नेटवर्किंग साईट्स किंवा मोबाईल फोन आहेत असं म्हटलं तरी मित्रमैत्रीणींसोबतचा गप्पांचा कट्टा तो कट्टाच....! महाविद्यालयीन शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर हा कट्टा उपलब्ध नसल्यानं मित्रमैत्रीणींसोबतच्या गप्पा राहून गेल्यासारखं होतं. अधूनमधून भेटी होत राहिल्या तरी तितकाशा गप्पा होत नाहीतंच अन त्यातही आपल्यातला लेखक/कवी कुठेतरी हरवल्याची खंत वाटली. म्हणूनच आपल्या लेखनाला तरी न्याय देण्यासाठी मी या ब्लॉग कट्ट्यावर पाऊल टाकलं. माझ्या या छोट्याश्या प्रयत्नातून शोधत आहे माझीच हरवलेली शब्दांची मोरपिसं...!!!!!

शुक्रवार, २७ ऑक्टोबर, २०१७


आज मी थोडा...!!!


झुगारून तुमच्या कट्टरतेच्या भिंती,
आज मी थोडा माणूसच होतो...
नाही तुमची कोणतीच भीती,
आज मी थोडा लिहूनच घेतो...

पेलून माझ्या न केलेल्या गुन्ह्यांचा भार,
आज मी थोडं विचारांना मांडतो...
फिकीर कधीच संपलीए हो,
आज मी थोडं तुमच्या विचारांशी लढतो...

भोगून सर्व झालेय आता,
आज मी थोडं तुमच्या द्वेषाला रिचवतो...
द्यूत आणि शकूनी तुमचाच असला तरी,
आज मी थोडा विचारच मांडतो...

कट करून गोळीच घालताल ना,
आज मी थोडं उरलेलं आयुष्य तुम्हाला देतो...
पण लक्षात ठेवा माणूस संपेल पण विचार तसाच राहिल,
आज मी पुन्हा तेच थोडं सांगतो...


गणेशदादा शितोळे
(२७ ऑक्टोबर २०१७)


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा