माझ्या मनातलं...!!!

कितीही फेसबुक, व्हाट्सअप, ट्विटर या सोशल नेटवर्किंग साईट्स किंवा मोबाईल फोन आहेत असं म्हटलं तरी मित्रमैत्रीणींसोबतचा गप्पांचा कट्टा तो कट्टाच....! महाविद्यालयीन शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर हा कट्टा उपलब्ध नसल्यानं मित्रमैत्रीणींसोबतच्या गप्पा राहून गेल्यासारखं होतं. अधूनमधून भेटी होत राहिल्या तरी तितकाशा गप्पा होत नाहीतंच अन त्यातही आपल्यातला लेखक/कवी कुठेतरी हरवल्याची खंत वाटली. म्हणूनच आपल्या लेखनाला तरी न्याय देण्यासाठी मी या ब्लॉग कट्ट्यावर पाऊल टाकलं. माझ्या या छोट्याश्या प्रयत्नातून शोधत आहे माझीच हरवलेली शब्दांची मोरपिसं...!!!!!

गुरुवार, १४ सप्टेंबर, २०१७


मी माझाच किनारा शोधतोय...


आयुष्याच्या समुद्रात झोकून दिलंय स्वत:ला,
कंटाळा येत नाही तोपर्यंत पोहून घेतलंय....
आता घ्यावा  जरासा आराम, 
म्हणून मी माझाच किनारा शोधतोय...

संकटांच्या लाटांशी भिडणं रोजचंच,
तेही जणू सवयीचंच झालंय....
आता घ्यावा खळखळाटापासून शांत विराम, 
म्हणून मी माझाच किनारा शोधतोय...

लहान मोठे माशांशी भेटणं रोजंचच,
तेही जणू सवयीचंच झालंय....
आता घ्यावा जरासा मोकळा श्वास, 
म्हणून मी माझाच किनारा शोधतोय...


मावळतीचा सूर्य पहाणं रोजचंच,
तेही जणू सवयीचंच झालंय....
आता टाकावा जरासा निश्वास, 
म्हणून मी माझाच किनारा शोधतोय...



गणेशदादा शितोळे
(१४ सप्टेंबर २०१७)


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा