एक होती अशीही मैत्रीण....
एक होती अशीही मैत्रीण
बरीचशी हट्टी अन किंचतशी लहरी...
बोलताना वाटायची फटकळ अन नव्हती लाजरी...
दिली तिने एकदा माझ्या कवितेला कमेंट...
ओळखलं होतं तिने कविता कोणासाठी परफेक्ट...
मित्र म्हणाला होईल सगळा भांडाफोड गप कर तिला...
दे अशी कमेंट की बोलताच येणार नाही काही तिला...
मित्राच्या आग्रहावरून दिला तिला कडक रिप्लाय..
वाचून तिने डायरेक्ट केलं बरं म्हणून बाय...
माझ्या कमेंट्स वाचून बिचारीच्या दुखावल्या भावना...
होता तो फक्त टाईमपास तिला काही कळेना...
टाईम पास टाईमपास मधे झाली ती नाराज
अन अचानक थांबला तिचा कमेंट्समधला आवाज
कमेंट्स द्यायला लावणारा मित्र झाला नामा निराळा..
मला म्हणाला तूच समजंव हिला बाळा...
आता कसं सांगणार तिला मला असं काहीच बोलायचं नव्हतं...
आता कसं कळणार तिला मित्रांची यारी निभावताना करावं लागतं..
समजवायला बोलता येत नव्हतं शब्दात...
पण वस्तूस्थितील वास्तव उतरत होतं सगळं काव्यात....
गणेश दादा शितोळे
( ०६ डिसेंबर २०१५ )
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा