नात्यांच्या गाठी...!
जन्माजन्मांतरीच्या गाठी जुळल्या आपल्या,
आज कुठे सैल भासू लागल्या...
विश्वासाच्या कोमल धाग्याने गुंफलेल्या,
आज उलगडून सुटू लागल्या...
दिवस सरले काळचे घड्याळ पळाले,
रोजच्या भेटीही आता विरळ झाल्या...
करिअरने गुरफटून गेलो इतके,
हक्काच्या वेळाही आज निघून गेल्या...
स्वभावाचे रंगही बदलून जणू,
जुन्या रंगाच्या छटाच नाहीशा झाल्या..
भासे आज आयुष्याचे चित्रच वेगळे,
जणू चित्रातल्या आपल्या जागाही भरून गेल्या...
दोष तो भला कुणाचा,
नात्यांच्याच गाठी आसूड होत्या बांधल्या...
विरहाच्या एका हिसक्यातच,
जन्मोजन्मीच्या गाठी क्षणात सुटून गेल्या...
आज कुठे सैल भासू लागल्या...
विश्वासाच्या कोमल धाग्याने गुंफलेल्या,
आज उलगडून सुटू लागल्या...
दिवस सरले काळचे घड्याळ पळाले,
रोजच्या भेटीही आता विरळ झाल्या...
करिअरने गुरफटून गेलो इतके,
हक्काच्या वेळाही आज निघून गेल्या...
स्वभावाचे रंगही बदलून जणू,
जुन्या रंगाच्या छटाच नाहीशा झाल्या..
भासे आज आयुष्याचे चित्रच वेगळे,
जणू चित्रातल्या आपल्या जागाही भरून गेल्या...
दोष तो भला कुणाचा,
नात्यांच्याच गाठी आसूड होत्या बांधल्या...
विरहाच्या एका हिसक्यातच,
जन्मोजन्मीच्या गाठी क्षणात सुटून गेल्या...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा