आयुष्य असंच जगत गेलो...
लहान होतो तेव्हा प्रत्येकवेळी,
पायवर उभा रहाण्यासाठी झगडलो...
वय वाठत गेलं तसं,
वयासोबत पाय घट्ट रोवत गेलो...
आयुष्याकडं पहाता पहाता,
मी आयुष्य जगत गेलो,
संकटं आली अनेक तरी,
प्रत्येक गणितं सोडवायला गेलो...
अनेकदा पडलो, जखमी झालो,
पण पुन्हा उभा रहात लढत राहिलो,
अविश्वास गैरसमजाच्या गर्तेतही,
पोहत पोहत विश्वासाच्या किनाऱ्यावर पोहचलो...
काळासोबत चालता चालता,
छोट्या छोट्या आनंदात सहभागी होत गेलो...
आकडेमोड करत आनंद दु:खीची,
प्रत्येकवेळी आनंदाची बाकी आणत गेलो...
गणेशदादा शितोळे
२६ डिसेंबर २०१५
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा