माझ्या मनातलं...!!!

कितीही फेसबुक, व्हाट्सअप, ट्विटर या सोशल नेटवर्किंग साईट्स किंवा मोबाईल फोन आहेत असं म्हटलं तरी मित्रमैत्रीणींसोबतचा गप्पांचा कट्टा तो कट्टाच....! महाविद्यालयीन शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर हा कट्टा उपलब्ध नसल्यानं मित्रमैत्रीणींसोबतच्या गप्पा राहून गेल्यासारखं होतं. अधूनमधून भेटी होत राहिल्या तरी तितकाशा गप्पा होत नाहीतंच अन त्यातही आपल्यातला लेखक/कवी कुठेतरी हरवल्याची खंत वाटली. म्हणूनच आपल्या लेखनाला तरी न्याय देण्यासाठी मी या ब्लॉग कट्ट्यावर पाऊल टाकलं. माझ्या या छोट्याश्या प्रयत्नातून शोधत आहे माझीच हरवलेली शब्दांची मोरपिसं...!!!!!

शुक्रवार, २ डिसेंबर, २०१६

आठवणींच्या हिंदोळ्यावर...!!!

 

सुरेल शब्दांनी आठवणींच्या हिंदोळ्यावर,
मी माझेच गीत गावे...
क्षणांच्या त्या सुरासोबती,
मनानेही हरवून जावे...

भेटती कुणी देत हर्षाचे जगणे घडीचे,
आठवणीने साद घालत भेटावे...
दाटून येते मग कोणाला उचकी,

उसण्या हसण्यात मी दंग होऊन जावे...
 
कुठे कोपर्‍यात भेटती मज माझे,
वाटे मग त्याच्या न सुटणार्‍या मिठीत जावे...
अन कधी त्याची हळवी जखम सलल्यावर,
नकळत आसवांनी ओघळती गालावरून जावे...

अलगद निघून गेली की मग खपली,
काळासोबत पुन्हा तिने का बसावे....
आठवणींच्या हिंदोळ्यावर,
मी माझे एकटेच गीत गावे...








गणेश दादा शितोळे
(२ डिसेंबर २०१६)



कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा