निरोपाचे प्रेमपत्र
तू गेल्यानंतरचा तसा इथला पहिलाच दिवस
पण आज खूप एकटं जाणवलं...
ती खुर्ची आजही तशीच रिकामी राहील असंच वाटलं होतं.
तू नसताना त्यात कुणालाच पाहिल नव्हतं...
पण सकाळी आश्चर्याचा धक्काच बसला...
अन ती खुर्ची पावन झाली होती.
एका आनंदयात्रीची जागा दुसऱ्यानं घेतली
भरभरून आनंद झाला.
इतक्या दिवस बाजूला पडलेला बापमाणूस
आज आपल्यातला होऊन गेला होता.
तसा तो कायम आपल्यातलाच होता.
एक जागा काय अन खुर्ची काय बदलू शकत नव्हती...
आपण आलोही असेच होतो ना
एकमेकाना पाठमोरेच...
कधी ओळख झाली अन कधी मैत्री
बदलत्या क्षणालाही कळंलच नाही...
दिवस तसेच गेले. जसे कॅलेंडरचे महिने बदलले,
पण भूर्रदिशी सहा महिने निघून गेल्यासारखं जाणवलं..
निरोपाच्या प्रेमपत्राचा तुला योग साधता आला..
आमची प्रेमपत्र लिहायला आटलेत बहुतेक शब्द...
तू म्हटलाय ना मग नक्की
येईल तोही काळ लवकरंच येईल...
मोसमात पाऊस पडला नाही तर
परतीला न गरजताही कोसळतोच ना...
थोडी थंडगार वाऱ्याची झुळक यायचा अवकाश
तो अवचित येणार हे नक्की...
अन तो कोसळलेलाच एक थेंब
लिहीणार निरोपाचे प्रेमपत्र...
गणेश सुवर्णा तुकाराम
०४ ऑक्टोबर २०१८
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा