एका मध्यरात्री...!!!
मध्यरात्री दुचाकीवर बाहेर पडलो की,
भोवताली असतात सुनसान रस्ते...
कुठूनतरी येणारा कुत्र्यांचा भूंकण्याचा आवाज,
तरीही मन मनातल्या बोलत असते...
शहारणारा गारवा हळूच अंगाला चाटून जातो,
बेभान होऊन जाताना कशाचीही चिंता नसते...
मनातल्या विचारांसोबत,
अंतर फक्त मागे पडत असते...
कुठे जायचं अन कुठं थांबायचं,
काहीही माहिती नसते...
अन अचानक एका शेकोटी दिसली की,
पिळलेली मुठ थांबते अन तळवा खाली दाबते...
उडणार्या ज्वाला पाहूनही,
मन मनातल्या मनात बोलतंच असते...
शरीराला उब घ्यावशी वाटते अन,
मन शब्दांची उब घेत बसते...
हळूच एक ठिणगी हाताला चाटून गेली की,
मन कुठे भानावर येते....
स्वतःलाच काय अन कुठे प्रश्न विचारत,
किक देत घराकडे घेऊन जाते...
गणेशदादा शितोळे
(११ नोव्हेंबर २०१७)
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा