माझ्या मनातलं...!!!

कितीही फेसबुक, व्हाट्सअप, ट्विटर या सोशल नेटवर्किंग साईट्स किंवा मोबाईल फोन आहेत असं म्हटलं तरी मित्रमैत्रीणींसोबतचा गप्पांचा कट्टा तो कट्टाच....! महाविद्यालयीन शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर हा कट्टा उपलब्ध नसल्यानं मित्रमैत्रीणींसोबतच्या गप्पा राहून गेल्यासारखं होतं. अधूनमधून भेटी होत राहिल्या तरी तितकाशा गप्पा होत नाहीतंच अन त्यातही आपल्यातला लेखक/कवी कुठेतरी हरवल्याची खंत वाटली. म्हणूनच आपल्या लेखनाला तरी न्याय देण्यासाठी मी या ब्लॉग कट्ट्यावर पाऊल टाकलं. माझ्या या छोट्याश्या प्रयत्नातून शोधत आहे माझीच हरवलेली शब्दांची मोरपिसं...!!!!!

शुक्रवार, ४ एप्रिल, २०१४

माझ्या कवितेची आणि तिची,जरा वेगळीच मैत्री होती...!!!!!


माझी कविता आणि तिची,
जरा वेगळीच मैत्री होती..
जुन्या त्या आयष्याच्या कप्यात रमताना,
आठवणीतली ती प्रिय सखी होती...!!!

शब्दांच्या गुंफनातल्या कवितेशी तिची,
खरं तर ओळख फार जुनी होती...
शब्द तिच्या काळजाला भिडन्यात पण,
बहुदा कवितेचीच काहीतरी खेळी होती...!!!

भेट ती शब्दांची माझ्या कवितेतून,
तिला जन्मभर पुरणारी होती...
कारण वाचून कविता माझी धडधड
तिच्या ह्रदयातली वाढली होती...!!!

मी भेट म्हणून लिहलेली कविता,
तिला रे अगदीच प्रिय वाटत होती...
मी नसतांनाही कविताच तिचा,
प्रिय बनून मिरवत होती...!!!

त्याच कवितेमुळे तिची,
अवखळ नजर भिडली होती...
माझी कविता मनापासून वाचताना,
तिच्या मनात हुरहुर वाढली होती...!!!

एकटं मन रमवणार्‍या तिला,
आयुष्यभराची सोबत मिळणार होती...
शब्दांनीच नकळतपणे,
ही जोड़ी जमवून आणली होती...!!!

कारण माझ्या कवितेची आणि तिची,
जरा वेगळीच मैत्री होती..........!!!!!





गणेश दादा शितोळे 
(०४ एप्रिल २०१४)


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा