माझ्या मनातलं...!!!

कितीही फेसबुक, व्हाट्सअप, ट्विटर या सोशल नेटवर्किंग साईट्स किंवा मोबाईल फोन आहेत असं म्हटलं तरी मित्रमैत्रीणींसोबतचा गप्पांचा कट्टा तो कट्टाच....! महाविद्यालयीन शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर हा कट्टा उपलब्ध नसल्यानं मित्रमैत्रीणींसोबतच्या गप्पा राहून गेल्यासारखं होतं. अधूनमधून भेटी होत राहिल्या तरी तितकाशा गप्पा होत नाहीतंच अन त्यातही आपल्यातला लेखक/कवी कुठेतरी हरवल्याची खंत वाटली. म्हणूनच आपल्या लेखनाला तरी न्याय देण्यासाठी मी या ब्लॉग कट्ट्यावर पाऊल टाकलं. माझ्या या छोट्याश्या प्रयत्नातून शोधत आहे माझीच हरवलेली शब्दांची मोरपिसं...!!!!!

गुरुवार, ७ डिसेंबर, २०१७


आजकाल राहून राहून वाटतंय...!!!


आजकाल राहून राहून वाटतंय,
नको असं सारखं व्यक्त व्हायला...
आजवर मनातलं खूप बोललो,
आता धरावसं वाटतंय मौनाला...



मनात जे जे आलं ते शब्दांनी लिहीलं,
जणू भावनांचा डावच कागदावर मांडला...
आता शब्दांनाही कंटाळा आलाय बहुतेक,
म्हणून वाटतं थांबावं क्षणभर विश्रांतीला...



शब्दांच्या साथीनं भिजलो आठवणीत फार,
जणू आठवणींनाही होता पाझर फुटला...
अचानक आठवणींचा दुष्काळ पडला तर,
नुसत्या प्रश्नानंच आता शब्द आहे अडखळला...



उत्तरांच्या शोधात जागल्या अनेक रात्री,
आता थोडं झोपावसं वाटतंय मनाला...
पहावं तेच जूनं स्वप्न नव्यानं,
पहाटेच्या साखरझोपेला...



आजकाल राहून राहून वाटतंय,
दडवून ठेवावं का याला...
पुन्हा आठवणींच्या जून्या वहीत,
माझ्या शब्दांच्या मोरपिसाला...



गणेशदादा शितोळे

(७ डिसेंबर २०१७)


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा