आत्ताच "जल्लोष २०१५" पार पडले...
मित्रांवर "शेला पागोटे" तयार करताना सहज सुचलेली कविता.....

दोन मिनिटांच्या होकारासाठी, 

आयुष्य होते थांबलेले....

भावनांच्या ओंजळीतूनी स्वप्न मज पडले...
आठवणींच्या पदराला अलगद उलगडू ते लागले...
कुठल्याशा कोपर्‍यात होत एक वाक्य लिहिलेले...
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

आयुष्याच्या वाटवरूनी आयुष्यच झाले होते भटकलेले...
वाट चुकली की वाटाड्या उत्तर ना उमजलेले...
भेटेल कोणी सहप्रवासी याच आशेवर चालते झालेले...
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

उद्याच्या मृगजळावर आयुष्य होत क्षणभर मंतरलेले....
क्षितिजाच्या आशेवर होते जरा विसावलेले...
वाट पाहूनी जीव शिनावा ना कधी मनी आलेले....
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

वाट पहाता पहाता वेळचे गणितच चूकू लागलेले...
नवी नाती गुंफण्यात जुने हच्चे विसरलेले..
कितीही वेळा वजा केले तरी थोडे बाकी होते राहिलेले...
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

उद्याच्या आनंदासाठी आजचे आनंदी क्षण निघून होते चाललेले...
सोबत आयुष्याची वाट चालावी स्वप्न होते पाहिलेले...
होईल पूर्ण कधीतरी याच आशेवर टिकलेले...
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

भावनांच्या ओंजळीतूनी स्वप्न मज पडले...
आठवणींच्या पदराला अलगद उलगडू ते लागले...
कुठल्याशा कोपर्‍यात होत एक वाक्य लिहिलेले...
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

आयुष्याच्या वाटवरूनी आयुष्यच झाले होते भटकलेले...
वाट चुकली की वाटाड्या उत्तर ना उमजलेले...
भेटेल कोणी सहप्रवासी याच आशेवर चालते झालेले...
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

उद्याच्या मृगजळावर आयुष्य होत क्षणभर मंतरलेले....
क्षितिजाच्या आशेवर होते जरा विसावलेले...
वाट पाहूनी जीव शिनावा ना कधी मनी आलेले....
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

वाट पहाता पहाता वेळचे गणितच चूकू लागलेले...
नवी नाती गुंफण्यात जुने हच्चे विसरलेले..
कितीही वेळा वजा केले तरी थोडे बाकी होते राहिलेले...
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

उद्याच्या आनंदासाठी आजचे आनंदी क्षण निघून होते चाललेले...
सोबत आयुष्याची वाट चालावी स्वप्न होते पाहिलेले...
होईल पूर्ण कधीतरी याच आशेवर टिकलेले...
दोन मिनिटांच्या होकारासाठी आयुष्य होते थांबलेले....

गणेश दादा शितोळे
(२१ फेब्रुवारी २०१५)

वाढदिवसाला तुला शुभेच्छा दिल्या नाही....



वाढदिवसाला तुला शुभेच्छा दिल्या नाही....
विश यु हॅपी बर्थ डेही म्हणालो नाही....
होता तुझाही वाढदिवस लक्षात माझ्या...
तरी तुला उदंड आयुष्य लाभो म्हणू शकलो नाही....

मज आजही न आठवते ती वेळ कोणती...
मुद्दाम की चूकून विश करायचं राहिलं होतं...
खाजवून डोक्यावर कितीदा तरी....
तुला शुभेच्छा देण्याचं लक्षात कसं राहीलं नव्हतं....

बोलून दाखवता येत नाही मला सगळेच शब्दातून...
काही तुलाही उमजून यावू आपल्या मैत्रीतून...
असह्य होऊन हे मला कधी खटकेन म्हणून..
थोड्याशा आठवणी सोबत दिली कवितेला वाट करून....

आठवणीने सगळ्यांना विश कराणार्‍या तुला...
मात्र बरेच जण विश करायचे राहून गेले...
नाही माहित मुद्दाम हटकून की चूकून...
माझं मात्र लक्षात असून चूकून विश करायचं राहून गेलं...

कालही पुन्हा एकदा भरला असेलच ना मित्रांचा मेळा...
तुला मला अपेक्षित असतील एवढा नसेल कदाचित...
समजून घे आयुष्याच्या बिझी शेड्युलमधून
नाही मिळत आता हक्काच्या वेळा...

नाराज नको होऊ मित्रा कोणी विश केले नाही म्हणून...
ज्यांनी शुभेच्छा दिल्या त्यात समाधानी असावं आपण...
कामाच्या गडबडीत नसेल राहिले लक्षात घे समजून....
लक्षात ठेव जे होते त्यांच्या सोबतचेच सुंदर क्षण...

बघ या मित्राच्याही खांद्यावर हात ठेवून....
ओलांडून पुढे गेलास तू आयुष्याचं एक पुढचं पाऊल....
तुज बाकी काही नाही तर सोबत म्हणून....
जा घेऊन माझे हे दोन शब्द आठवणीच्या मोरपिसातले...

हे टॅलंट नाही माझे फक्त आहे कुणामुळे तरी मिळालेली देण...
मी माझे मन अन आठवणी तशा एकट्याच आहेत...
जे एकटेच उरले होते ठसे मैत्रीच्या नात्याचे...
तो फक्त शब्दांच्या गुंफणातून उमटत चालले आहेत...

गणेश दादा शितोळे
(१२ फेब्रुवारी २०१५)